Dit was mijn favoriete rok. Was. Mijn favoriete rok is niet meer. Want zo gaat dat met favoriete rokken: die verslijten nogal snel. Ah ja, logisch als die elke dag, de hele zomer door, jaren aan een stuk draagt (met af en toe een snelle wasbeurt tussendoor, uiteraard).

Het was een A-lijntje met 5 plooitjes vooraan en 3 achteraan. Zat altijd goed: bijkomen/afvallen, dat katoentje rekte mee alsof het tricot was. Perfect van lengte, niet te warm in de hitte, niet te koud voor koelere avonden. Je kon er zonder onderbroek-stress mee fietsen, was makkelijk te strijken, kleefde nooit aan mijn benen.

Soit. 

Op weekend in Lille kwam ik in een klein - ietwat verloederd - winkeltje een mooi stofje tegen. Donkerblauw met een heel klein wit bolletje. Een heel licht katoentje dat perfect als nieuwe favoriete rok kon dienen. De oude favoriete rok werd helemaal losgetornd en overgenomen op patroonpapier. Et tadaaa: een nieuwe favoriete rok die nog beter zit dan de vorige. 5 plooitjes vooraan en 3 achteraan, volledig gevoerd, blinde rits.